Terugtrekken of ontmoeten
Bij dit ontwerp was het bieden van keuze aan de gebruikers een belangrijk uitgangspunt: de keuze tussen jezelf terugtrekken of juist contact zoeken met anderen. Daarom is het gebouw ontworpen als een gebogen structuur met de slaap- en werkkamers aan de ‘bolle’ kant, van elkaar afgewend en gericht naar het bos, en de huiskamers, activiteiten- en groepsruimtes aan de ‘holle’ kant, gericht naar de gemeenschappelijke tuin en juist naar elkaar toe.
Ingebed in het landschap
Door het natuurlijke hoogteverschil van bijna twee meter in het terrein te benutten zijn beide bouwlagen vanaf het aansluitende terrein toegankelijk. De bovenste laag met hoofdingang, staf, therapie en low care afdeling sluit aan op het hoger gelegen voorterrein. De low care afdeling heeft een eigen toegang. De onderste bouwlaag sluit aan op het niveau van het lager gelegen bos. Hier liggen de high en medium care afdelingen, die meer beschutting behoeven. De schuine daken zijn laag waar het kan (slaapkamers), en hoog waar het nodig is (hoofdverkeer en gemeenschappelijke ruimtes). De dakbegroeiing versterkt de natuurlijke inbedding van het gebouw in het landschap.
Veiligheid met een vriendelijke uitstraling
Door de inbedding in het glooiende terrein heeft het complex een vriendelijke en kleinschalige uitstraling en kon voor de high en medium care afdelingen op de begane grond een grote verdiepte tuin worden ontworpen, die voldoet aan het vereiste hoge beveiligingsniveau, zonder stigmatiserende hekken! Daarnaast stralen de gebogen gevels van warmrode baksteen met blankhouten kozijnen warmte uit.
Veiligheid versus flexibiliteit
Belangrijk is met name de variatie in buitenruimtes: zo kan een patiënt gebruik maken van een kleine beschutte patio óf van de grote gemeenschappelijke verdiepte tuin, al naar gelang zijn toestand en beveiligingsvraag.
Stripbare kamers verminderen aantal separaties
Een deel van de slaapkamers zijn ‘stripbaar’ uitgevoerd: in een handomdraai kan de ingebouwde open kast met schuifdeuren worden gesloten. Een patiënt die behoefte heeft aan een prikkelarme omgeving kan daardoor (langer) op zijn vertrouwde plek blijven, waardoor verblijf in een separeerkamer zoveel mogelijk kan worden uitgesteld of zelfs vermeden. De ervaring leert inmiddels dat het aantal separaties hierdoor ook daadwerkelijk is afgenomen.
