Het hofje
Als vertrekpunt van de woningen zijn we uitgegaan van de typologie van het ‘hofje’ (bekend van de begijnhoven in onder andere Leuven). Het hofje als symbool van een beschermde woonomgeving maar wel als onderdeel van de stad, of in dit geval de gemeenschap Bertem. Een hofje biedt bescherming maar heeft ook de ruimte voor zelfstandigheid. Een hofje is kleinschalig, heeft een geleidelijke overgang naar de buitenwereld en biedt ruimte voor een tuin, wat past bij het thuisgevoel.
De studio’s en woonkamers hebben we rond een gezamenlijke tuin gepositioneerd, zodat donkere gangen worden vermeden en iedereen direct contact heeft met de buitenomgeving. De woonkamers grenzen zowel direct aan een ruim balkon als aan de patio en hebben zicht op het landschap. Op deze manier wordt het buitenleven een belangrijk element binnen de woonomgeving, zoals veel bewoners van Sint Bernardus van vroeger gewend zijn.
Ruimte om te bewegen
De bewoners hebben binnen de woning genoeg ruimte om te bewegen, door deze bewegingsvrijheid worden keuzevrijheid en zelfstandigheid gestimuleerd. Natuurlijk daglicht maakt een belangrijk onderdeel uit van de opzet van de woningen. Door de verschillende doorkijkjes die op iedere verdieping aanwezig zijn, zijn de bewoners en medewerkers altijd verbonden met hun omgeving.
De nieuw te realiseren woongebouwen hebben een hoofdinkom aan de balkonroute. De balkonroute verbindt de gebouwen van Sint Bernardus met elkaar en met de omgeving en is een autovrije, gelijkvloerse route met uitzicht op het omliggende landschap. Het begane grond niveau van de verschillende gebouwen sluit aan op de balkonroute, waar ruimte is om te wandelen, fietsen en ontmoeten.
