Wie kent het niet? Het onzekere en overweldigende gevoel dat je als patiënt of bezoeker bekruipt in een ziekenhuis. De reductie van die sentimenten stond van meet af aan voorop bij het ontwerp van St. Antonius Utrecht.
“Het is voor iedereen aangenaam vertoeven in het eindresultaat.”
Sinds september dit jaar is de locatie in bedrijf. “De aanloop was lang”, zegt ir. Frans Spijkers, lid van de Raad van Bestuur. “De oorspronkelijke aanbesteding dateert uit 2006, de hoogtijdagen van de bouw; daarvoor bleken de financiële middelen ontoereikend. Toen vervolgens de fusie met St. Antonius Nieuwegein een feit was, heeft Gortemaker Algra Feenstra zijn ontwerp drie jaar later sterk aangepast. Compacter, maar met hetzelfde beeld van comfort en overzichtelijkheid dat we voor ogen hadden.”
Boulevard
Het gebruiksgemak ervaart het publiek al direct bij aankomst via de roltrap op de eerste verdieping. Aan deze hoofdas liggen de centrale balies, winkels, het restaurant en internet- en koffiecorners. “Deze route heeft echt de uitstraling van een boulevard; met daglicht, beplanting en uitzicht. Diezelfde openheid is terug te vinden in de zijstraten met de poliklinieken, dankzij patio’s en binnentuinen.” Haaks op de hoofdas ligt de traverse die het psychiatrisch centrum en de parkeergarage met het centrale liftenblok in het hart van het ziekenhuis verbindt.
Kamergenoot
De vloed van mensen en goederen in een ziekenhuis is gigantisch. Om de functionaliteit en logistiek optimaal te stroomlijnen, is het pand modulair opgezet. Zo is de begane grond ingericht voor diagnostiek en behandeling. De SEH, huisartsenpost en dagopname liggen er bij elkaar; ook de afdelingen voor beeldvormende technieken en scopieën en de OK’s zijn er gegroepeerd. Bovendien vormt de parterre de uitvalsbasis van de facilitaire diensten. De staflaag, op de tweede verdieping, huisvest de kantoortuinen, vergaderruimten, de Antonius Academie, het personeelsrestaurant en de laboratoria. “Het belang van een comfortabele omgeving geldt evenzogoed voor onze medewerkers. Zij zijn vooral content met eigen plekken om te werken en te loungen.”
Ten behoeve van de schaalbaarheid is alle techniek op een tussenlaag gesitueerd. “Die staat daarmee een eventuele aanpassing of uitbreiding van de bovenste twee verpleegafdelingen niet in de weg. Patiënten kunnen kiezen voor een een- of vierpersoonskamer. Onderzoek wijst namelijk uit dat mensen liever niet met te véél anderen op zaal liggen. Of met één kamergenoot. Stel dat het niet klikt.”
Paars
“Het ontwerpproces gaat uit van tekeningen en visuele presentaties. Nu het er daadwerkelijk staat, is het een mooier ziekenhuis geworden dan ik ooit had gedacht.” Waren er dan helemaal geen strubbelingen met het team van Roelof Gortemaker? “Haha! Als collega-bestuurders hebben we wel een paar keer geïntervenieerd. Aanvankelijk was bijvoorbeeld álles groen. Persoonlijk vond ik dat zó lelijk. Het creëren van rust voor de patiënt staat natuurlijk centraal. Dat bereik je inderdaad door frisse en niet te veel afwisselende kleuren te hanteren. Maar volgens ons ook door de hoofdkleur te doseren. De centrale balie is nu paars. De wanden, plafonds en vloeren eromheen gelukkig niet.”
Lees hier meer over dit ontwerp: St. Antonius Ziekenhuis Utrecht
